نامش را «بازارچه مهربانی» گذاشتهاند؛ چون اجاره میزها برای تهیه بستههای کمک معیشتی به نیازمندان استفاده میشود. اینجا همسایهها اول دوست و آشنا هستند، سپس فروشنده و خریدار؛ بههمیندلیل در کیفیت و قیمت مراعات حال یکدیگر را میکنند.
محله حسینآباد که در گذشته به حسینآباد کرمانیها معروف بوده به میرزای ناظر، واقف خیریه سوران تعلق داشته است. از آنجا که نام این قلعه قدیمی در وقفنامه علیشاه افشار آمده، قدمتش دستکم به دوره نادری میرسد. بیشترین کاربری اراضی در محله حسینآباد مسکونی، باغات و کشاورزی است. دسترسی به بزرگراه شهیدبابانظر از ویژگیهای این محله است.

حسینآباد کرمانیها روستایی ۹۰ هکتاری متعلق به میرزای ناظر و وقف خیریه آموزشی ـ درمانی او در سوران شاندیز بوده است. اهالی محله حسین آباد در گذشته بیشتر کرمانی بودند.
«فاطمه بذرافشان» از سال ۷۹ فعالیت قرآنی خود را شروع کرد و در ادامه با شکلگیری مدرسه قرآنی رضوانیه برای تربیت نسلی قرآنی از مقاطع ابتدایی اقدام کرد.
فاطمه پرورش با همراهی پانصد عضو ثبتنامی فعال، چراغ فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی را در حسینآباد روشن نگه داشته است. در مسجد پنجتن آلعبا(ع)، زنان و دختران با حضور در کلاسهای این کانون، فرصتی برای رشد پیدا کردهاند.
نیاز درخشی، اسم شناسنامهای حسن درخشی است و حالا میگوید ۷۴ سال شده و زیروبَم محله حسینآباد را میداند. بعد از انقلاب، پدر و شهید علیاکبر درخشی برای تامین امنیت محله شروع به فعالیت کردند.
علیاکبر عذرایی میگوید: برای روایتگری جنگ هیچکس شایستهتر از افرادی نیست که در واحد اطلاعات و تخریب بودند؛ زیرا آنها نوک پیکان حمله بودند.
چند نسل از اهالی محله وقتی علت مسجدی شدن خود را میگویند، فقط از «بابا الهی» نام میبرند. علیاصغر الهی معروف به «بابا الهی»، پیرمرد خوشرفتار محله حسینآباد است.